Stefan Zweig genelde psikolojik roman, hikaye ve biyografilerin yanı sıra tarihsel olaylara da değinen bir yazar.Yazdığı zaman gerçekten kısa öz ve akıldan çıkmayacak şekilde yazıyor.Buda yazdığı konuları ne kadar iyi irdelediğinin ispatı bence.Örneğin ben Zweig’ın Satranç,Korku,Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu,Rotterdamlı Erasmus ve en sonda Gömülü Şamdan’ı okudum.Her biri bende bazı izler bıraktı..Okumanın amacıda bu değil mi zaten ?.
Bu kitabında da Musevi inancının kutsal emanetlerinden biri olan Süleyman Tapınağında Ahit Sandığı içinde bulunan Yedi Kollu Şamdan (Menora Şamdanı) ‘ın tarih boyunca başından geçenlerin anlatıldığı bir söylenceden esinlenerek yazmıştır.Yazarın kendisi de Yahudi asıllıdır.Süleyman Tapınağı Babil kıralı tarafından yıkıldıktan sonra Menora Kudüs’ten Babil’e gitmiş,oradan Roma imparatoru Titus Flavius Vespasianus tarafından Roma’ya getirilmiş,sonra Vandallar’ca çalınıp Kartaca’ya götürülmüş sonra Flavius Belisarius (Dönemin büyük Bizans Komutanlarından Mö:500-Ms:565) Kartacı’yı fethedince şamdanı Bizans’a Konstantinopolis (İstanbul)’a nakletmiş İustinianos (Jüstinyen) sonra bu şamdanı Kudüs’e fakat Hristiyan kilisesine göndermiştir.Bu ilginç yolculukların Yahudilerin yüzyıllardır süregelen göçebeliklerine benzetilmekte ve onla ilişkilendirilmekte.
Çok ilginç ve tarihi kısa ve öz roman.Okumanızı tavsiye ederim.