Yeni bir ben olarak her şeyden kurtulabilirdim. Kendimden kaçabileceğime cidden inandım - çabalamaya devam ettiğim sürece. Ama hep sonunda en dibe vurdum. Her nereye gidersem gideyim karşımda hep kendimi buldum. Eksikler hep olduğu gibi kaldı. Aynı eksik parçalar asla doyuramayacağım bir açlıkla üstüme geliyordu. Galiba beni tanımlayan şeyler bu noksanlıkların ta kendisiydi.