Çok sevdiğim bir yazar şöyle demişti. "Sen beni mektup yazacak kadar sevmedin." Sonra aklıma Kafka geldi. Çok sevmişti zannımca. Ama düşünsene Milena! Kafka'nın yanında yürümüştün. Güzel de bir şiirde adı zikredilir bu zâ'tın. Şiir şöyledir "Yaralarımızı gösterdik birbirimize Yaralarımızdan bahsettik birbirimizin Sağ elim üç yerden kırılmıştı onu gösterdim Bisikletten düşüp bacağını kırmış onu gösterdi Polis kırmıştı alt dişimi onu gösterdim Çok canını yakmış biri onu anlattı Çok canımı yaktılar benim teferruata girmedim Biz çok güzel acemşiran dinleyebilirmişiz beraber Biz hiç beraber acemşiran dinlemedik fakat yazık Olsun dünyanın bütün makamları bekleyebilir vakit var Film izlerken uyuyabiliriz büyük balık küçük balık Atlamadığımız şeyler de oldu tabi birbirimize sessizce sözler verdik Ezanı en çok saba makamından sevdiğimizi fark ettik Prag üzerine konuştuk mu bak onu hiç hatırlamıyorum Kafka'nın odasında on dakika yalnız kalmakla ilgili Çocukluğumdan kalma bir fantezim olduğunu söyledim mi hiç bilmiyorum Söylemediysem bir ara muhakkak söylemeliyim Bir şiirin bir şarkının bir konuşmanın bir bilmiyorum Bir şeylerin bir yerlerine bunu mutlaka sokmalıyım Sevgilim ben Kafka'nın öldüğü odada On dakika da olsa yalnız kalmalıyım Ayarlayabilir miyiz? Acılarımızı unutabiliriz yaralarımızı kapatabiliriz Yen alırız süpermarketten kırık dizin içinde kalabileceği Yerlerden yer beğenir gideriz bir kararımıza bakar Acemşiran dinleriz istememiz yeterli Yüksek sesle Kafka okuruz ruhu şad olur abinin Rakı masasının altında kedi besleriz istersen Kedi diyorum bak şimdi düşün fedakarlığın boyutunu Yeter ki ağlama sen yoksa ne yapacağımı şaşırırım Yeter ki yalnız gitme beni de götür yalvarırım.."

Milena'ya MektuplarFranz Kafka · Can Yayınları · 202355,1bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sitâre