21. yüzyılın öznesi itaatkar özne değil; performans öznesidir. Performans öznesinin tüm derdi 'kendi' olmaktır. Kendi olunca mutlu olacaktır. Kendi olmak ve mutlu olmak ise iyi eğitimler almak, iyi yerlerde çalışmak, iyi yemekler yemek ve iyi giyinmek, iyi yerlerde oturmak ve bunu sosyal medyada paylaşmak olarak kurgulanmıştır. İstediğinde her şeyin olacağına inanır. Okuduğu kişisel gelişim kitaplarında böyle yazmaktadır çünkü: Yeter ki o istesin, her şey emrine amadedir. O yüzden Tanrı'ya, başı sıkıştığında dualarını kabul eden, sorunlarını çözen, onu hazırda bekleyen bir makine muamelesi yapar. Her şey mümkün diye düşünen biri, depresif bir özne haline kolayca gelebilir. Çünkü depresif iklime hiçbir şey mümkün değil havası hakimdir. Gelmeyen bir terfi, alınmayan birkaç 'like', 'her şey mümkün'ü 'hiçbir şey mümkün değil'e çevirecek güçtedir. O zaman günümüzün performans öznesi kendini sömürerek depresyonunu kendi elleriyle imal eder. Depresif özne hem aziz hem şeytan, hem işkenceci hem kurbandır.
F.Gökhan ÖzcanKitabı okudu
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.