Benim gördüğümü sen de görmüș olsan mutlaka inanırdın. Hiç ümitsizliğe düșmezdin. Ben, ilk sedyelerin hastaneye nasıl geldiklerini gördüm. Hiç birinde ne bir pişmanlık, ne bir azap, ne de bir korku emaresi vardı. Hepsinin yüzünde okunan şey, yalnız azim, yalnız metanetti. "Hanım abla şu yarayı sar da dönüvereyim."
Sayfa 85 - İletisim YayınlarıKitabı okudu
··
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.