güneşin ışıklarıyla yıkanmış derin denizlerin tuzlu havasından güç alan ve sık sık maviye çalan çelik grisi gözlerinde ruh var mıydı acaba? ayrıca gözlerinin ruth'a nasıl göründüğünü de merak ediyordu. kendini onun yerine koyup onun gözleriyle kendine bakmaya çalıştı ama bu küçük hileyi beceremedi. kendini başka adamların yerine koymayı başarırdı, ama onlar hayat tarzlarını bildiği adamlardı. oysa ruth'un hayat tarzını bilmiyordu. kendisi için bir gizem, hoş bir esrardı ruth; tek bir düşüncesini bile tahmin etmesi mümkün olabilir miydi?
martin eden
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.