Korkmazgil, baharların, kardeşliğin, barışın, insanca yaşamanın, sevgi ve saygıların ozanıdır. Ona göre şiir, cılız olduğu zaman hiçbir işe yaramaz. Ancak, bomba gibi güçlü olduğu zaman soygun çarkı ve sömürüyü dize getirir. Şiirleri anlaşılır nitelikte ve dünyaya açıktır. "Benim şiirim apaçıktır güneşe" der. Hemen toplumun bütün kaynaşmaları, şiirlerinde yansır. Halk türkülerinden dizeler alır ya da onlara yakın dizeler kurar. "Bir kalemi yedi kardeş üleşir/Ölen ölür ölmeyenler ağlaşır" Sözün tüm olanaklarını zorlayıp daha ötelere geçmek ister. "...ben nar deyince şiirimde/kokusu gelmelidir gül bahçelerinin/... yetmiyor bana sözler" Ruhi Su nasıl sesine Anadolu'yu yüklemişse, H. Hüseyin de sözüne ve şirine Anadolu'yu yüklemiştir. Yüreği her zaman kırılmaya hazır "İncecik bir söğüt dalı"dır sanki.
Sayfa 37Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.