Kitap beni ilk önce adıyla sarsmıştı. 'Babama mektup' değil de 'Babaya mektup' olmasıyla.. Bu sahiplenemeyiş içimi acıtmıştı. Kitap Kafka'nın babasına yazdığı ve babasının okuyamadığı mektuplardan oluşuyor. Babasının Kafka'yı, düşüncelerini, hissettiklerini önemsememesi; istediği kalıplara sokmaya çalışması var kitapta. Etkileyici olaylar hepsi, fakat ben Kafka'nın babasına yaklaşım şeklini yaşadıklarına kıyasla yumuşak buldum. Eleştirirken bile bu kadar güzel sözcüklerle yapabilmesi çok manidar bir yerde. Babasının sevmediği şeylere ilgi göstermesi, babasının hoşuna giden şeylerden koşarak uzaklaşması, babasına verdiği en büyük ceza değil de nedir. Bu kitapta bulduğum bir hazine de var: Kafka'nın Dönüşüm'ünde Gregor neden böceğe dönüşmüştü? Neden bir kırkayak, bir yılan, bir kurbağa değil de böcekti? Bu dışavurum bile babasıyla bağlantılı bir travma ise; 'Babama mektup' değil de 'Babaya mektup' demesi şaşırtıcı gelmedi kitabı bitirince.