Kitabın isminde yer alan 'amok' ve 'Mendel' isimleriyle birlikte içerik olarakta tarihsel atıfların olması güzeldi.
Stefan Zweig tarzını okuyan bilir; ilk beş on sayfa olayı anlamaya çalışırken bir de bakarsınız soru işaretleri içinde hayret ve merakla 'ne olacak acaba'larla bir anda kitabı bitiriverirsiniz (benim gibi uzun ve parçalı okuyan için bile geçerli!)
Sahaf Mendel hikayesinde 'kendimi adamak' ve Amok Koşucusu hikayesinde 'bir hülyanın peşine gitmek' = 'herşeyi terkedebilmek' konularının işleyişi gayet minimal ve etkileyiciydi..
