Sevgili kızım...
Ben çocukken okula yürüyerek gider gelirdim ama seni gönderemem!Ekmek almaya fırına gider, ekmeğin yarısını yiyerek dönerdim ama seni yollayamam!Okuldan sonra sokakta oynardık, hava kararsa bile ama seni bırakamam!Komşumuzun evine sorgusuz sualsiz girerdik ama sana izin veremem!
Buraya kadar müdahele ettim diyelim,
Ergen olduğunda,
Arkadaşına,
Sinemaya,
Alışverişe,
Oraya buraya,
Üniversite'ye ve sonra,
Belki de tek başına bir kent'e nasıl gönderebilirim ?
Kaç gündür bütün anneler aynı soruyu soruyor kendine…
Biz, “biz” olmadan nasıl güvenip, bırakacağız sizleri yaşama ?
Şarkıda da dediği gibi, “Biz büyüdük ve kirlendi dünya”
Çok üzgünüm…
(Alıntı)
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.