O kadar üzgünüm ki. Selim Işık'ı Turgut Özben'i ve tutunamayanları anlamıyor olmayı dilerdim. Her bir anlarını ruhumun derinliklerinde yaşadım bu kitapla. Tutunamayan insanlara "Al sana kitabın" diyecek bir eserdi bu. Kitabın etkisi çok taze olduğu için -hüznüm de öyle- ne yazacağımı pek de bilemiyorum aslında.. kesinlikle tavsiye ediyorum. Yalnız ağır depresyon içinde olan yahut antidepresan kullanan kişilerin okumasını pek sağlıklı bulmuyorum. Bunu iyileşme sonrasına ertelemeleri kendileri açısından en doğrusu olacaktır. Ben çok zaman dağıldım çünkü fazlasıyla hissettim. Selim'in son zamanları günlüğüne aldığı notlar bunlar bazılarımıza hiç de yabancı haller değil ve karşılaşmak insanı fazlasıyla zedeliyor.. Gerçi sağlam bir insan da bunu anlayamaz ve dolayısıyla kitap da ona işlememiş olurdu. Bilemiyorum. Uyarı benden karar sizden..
ne de olsa bu "Tutunamayanların" kitabı..