"Selam sana, her şeyin başında esen
Kısa ilkbaharı yaşamın!
Gün gelir her şey yeniden dirilir
Yitip giden sadece biçimdir.
Kuşaklar kuşakları izler
Hep yücelme peşinde;
Tür türü yaratır
Bitmek bilmez çağlar boyunca;
Dünyalar geçer, dünyalar gelir!
Hayatın keyfini çıkar, sen
Baharın kenarında açan çiçek;
Sonsuz şerefi överek tadına var
Şu kısa ömrünün.
Sen de yarat değerini,
Dünyaya kat;
Küçük ve ürkek
Bir nefes çek gücün yettiğince,
Sonsuz günün havasından."
Bjørntjerne Bjørnson "İlahi II" adlı şiirinden
Sayfa 481
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.