Ben ne söylesem eksik kalacak. Ne konuşsam sanki bir şeyi söylemeyi atlamışım gibi gelecek, bu kitaptan bahsederken. Açar açar hala sık sık okurum, öyle sıradan bir anda, çay içerken mesela veyahut tam yatmadan önce. Bu kitap bizim gerçeğimizdir. Toplumun, arada kalmışlığımızın, hem ora hem ora cılığımızın resmidir aslında. Göremediklerimizin resmi, duyamadıklarımızın sesidir. Oguz atay populer kultur zirvaligina alet edilebilecek bir insan degildir. Lütfen kız tavlama ve ortamda entellektüel görünme çabalarınızı daha ‘’çıtır’’ olan ve yazan insanlar üzerinden yapınız, zira burdan üzerinize oturmayan ‘’tutunamayışınızla’’ çok irite göründüğünüzü belirtmek isterim...