Ben de onun gibiydim, aynı düşük omuzlar, aynı oturup kalkmayı bilemeyen haller. Çocukluğum, ikibüklüm, yanıbaşımda duruyor. Ona bir kerecik ya da hafifçe dokunamayacağım kadar uzakta. Benim çocukluğum gözlerimiz kadar uzak, onun çocukluğu gözlerimiz kadar gizli.Sessiz sırlar, kalplerimizin içindeki karanlık saraylarda taş gibi kurulmuş oturuyorlar: hükümranlıklarından bıkmış sırlar: tahttan indirilmek isteyen tiranlar.
Sayfa 33Kitabı yarım bıraktı
··
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.