Ensest mağduru Iris Galey'in özyaşam öyküsü... Ben bu kitabı çocukken okumak istediğimde (ortaokuldayken, "Suç ve Ceza"yı okuduktan hemen sonra) babam yaşımın bu kitap için küçük olduğunu söylemiş, okumama izin vermemişti. Düşünün, "Suç ve Ceza"yı okumuş babamla kitap üzerine konuşacak kadar da anlamışım ama bu kitap yasak! Çünkü benim çocukluğumda ensest bugünkü kadar bilinen, her an duyulan bir olay değildi. Psikolojimi etkilemesin diye de yasak olması mantıklıydı. Şu anda çocukların bu haberleri hava durumuyla aynı doğallıkta dinlemeleri psikolojilerini nasıl etkiliyor acaba? Peki ya ensest mağduru olan çocukların psikolojileri? Bunu yapanlar ruh hastası, bunun üzerine uzun uzun konuşmaya gerek yok bence. Yapabileceğimiz tek şeyse gözümüzü dört açmak ve böyle ruh hastalarından kuşkulandığımız anda ilgili merciilere başvurmak. Bayan Galey'in nezdinde ensest mağdurlarının hayatlarına küçük bir pencereden olsun, bakmanızı tavsiye ederim.

Babam Öldüğünde AğlamadımIris Galey · Koridor Yayıncılık · 2008806 okunma

·

98 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

G. İlke