Göm beni, hey rüzgâr! göm beni
Benimkiler gelmedi
Üzerimde uçarı akşam
Ve yumuşacık toprağın soluğu.
Sencileyin özgürdüm,
ama yaşamak istiyordum, yaşamak
görüyor musun, hey rüzgâr! şu soğuk ölü bedenimi
Ve ellerimi kavuşturacak kimsenin olmadığını.
Bu kara yarayı
Akşamın karanlığıyla ört
Ve mavi sise söyle
Benim için bir ilâhi söylesin.
Böylece, yapayalnız erişeyim
Son uykuma, rahatça
Baharın büyük kamışlarının
Söz ettiği, benim baharımın
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.