“Ona örümcek ağını anlatmıyorum. Anne’nin değil benim olan bir şeye sahip olmak garip. Başka her şey bizim. Sanırım bedenim ve kafamdaki düşünceler benim. Ama hücrelerim onun hücrelerinden yapılma bu yüzden ben bir çeşit ona aidim. Ayrıca ne düşündüğümü söylediğim zamanlar o da bana ne düşündüğünü söylüyor, birimizin fikirleri öbürünün kafasına sıçrıyor, tıpkı sarının üstüne mavi pastel sürüp yeşil yapmak gibi.”
Sayfa 21 - DKKitabı okudu
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.