Vita'nın mektubu - 22 Ağustos 1929
"...Ayrıca, insanın, insanlarla ilişkilerinin sahteliğini ve güçlüğünü de (kederle) düşündüğünü fark ettim; dünyada birini bütün yönleriyle tanıyan, belki de kimsenin olmadığını; insanın farklı kişilere farklı yönlerini sergilediğini, bilerek degil ister istemez ve geri kalanı tahmin edeceklerini umduğunu. Hem zaten kimse, birinin onu her yönüyle ve içini dışını görmesini belki de istemeyecektir."
Sayfa 318 - agorakitaplığıKitabı okudu
··
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.