Stefan Zweig kalemini, insanların iç dünyasında uzanan raylarda yolculuğa çıkan bir tren gibi kullanır ve sizler o trenin bir yolcusu olmaktan büyük bir zevk duyar, bu yolculuk hiç bitmesin istersiniz. Varlıklı bir ailede büyüyen Zweig, ciddi bir eğitim ile yetiştirilir. Lise çağlarında şiir yazmaya başlayarak edebiyat dünyasına girer ve büyük bir yer edinir. Stefan Zweig'ın kitapları 1933 yılında Nazi zulmüne uğrayan yapıtlar arasında gösterilir. Kitapları toplatılır ve yakılır. Çünkü kendisi de yahudi kökenlidir. Ülkesini terk eden Zweig Brezilyaya yerleşir ve 1942 yılında karısı ile birlikte intihar eder. Stefan Zweig, ölmeden önce yazdığı mektupta intihar nedeni olarak Hitler'in yarattığı kaosun ve faşist düzenin kalıcı olacağına inanması ve bu inançtan dolayı bir büyük bir umutsuzluk, karamsarlık hissettiğini dile getirmiştir. Bu kitapta Zweig; artık yaşlı bir kadın olan ve hayatın yorgunluğundan kurtulmak isteyen Margaret'in tek başına çıktığı bir tatilde, çocukluk arkadaşı Ellen'a yazdığı bir mektubu bize aktarıyor. İki kız arkadaşın gençlik yıllarında tanıdıkları ve hayran oldukları ünlü bir tiyatrocu Peter, yıllar sonra dinlenmek için gittiği tatilde tesadüfen Margaret'in karşısına çıkar. Artık perişan halde olan bu adam için yapması gereken bir şeyi yapar ve ona olan borcunu ödemiş olur.