Okuyup da sevmeyeni azdır diye düşünüyorum. Sisli puslu havalarda canım hep bir Shakespeare çeker. Geçen yıl da aynı zaman diliminde okumam mutlaka sisli havaların etkisindendir. :)
Beğendiğimiz her kitaptan mutlaka bir cümle işler aklımıza. O kitabı gördüğümüzde o cümle aklımıza gelir de görmek için kitabın kapağını yeniden kaldırırız. ( durumuma mantıklı açıklamalar getirmek istedim :)) İşte bu kitapta da o kadar cümlenin içinden gitmişim de şu cümleyi tutmuşum aklımda:
-Size güzel düşünmeler ve mutlu saatler dilerim!
-Ben de günlerinizin gönlünüzce geçmesini dilerim efendim.
Biri çıkıp bu kitap nasıl bir kitap dese, Shylock'tan bahsetmem, hak, hukuk, adalet diye başlayıp mitolojik ögeleri ne de güzel kullanmış diye devam etmem gerekirken ben bu cümleyi söyleyip susarım. Tıpkı Macbeth de cadıların şiirsel söylemini dilime doladığım gibi.
Van gogh'un da söylediği üzere" Shakespeare harika bir adam! Kim onun kadar esrarlı olabilmiş? İnsan okumasını öğrenmek zorunda, tıpkı görmeyi, yaşamayı öğrenmek zorunda olduğu gibi..."
Ne diyeyim Allah herkese Graziano nüktedanlığı, Antonio ve Bassanio dostluğu, Portia zekası versin.
İzlemek de kısmet olsun temennilerimle,
Sisli puslu havalarda yeniden görüşmek üzere ;)
