Gerçek şudur ki, "özgürlük", özellikle de “düşünce" alanında, o mutlakçı heveslerden nasiplenemez. Özgür düşünceden dem vuranların tümü, aslında kabul ettikleri düşüncelere engel ve ayakbağı olan düşücelerden azad olma amacı güden kişilerdir. "Olmayan bir yerden yürüyüşe çıkılamaz [ olmayan yer, yürüyüşün başlangıç noktası olamaz] ve bütün düşüncelerden azad olunamaz.“
Bu, oldukça temel hakikatlardan biridir. Hiçbir varlık var olmasını sağlayan esaslardan ve varlığının gereklerinden hiçbir zaman özgür olamaz.
Varsayın ki "özgür bir insan" olmak istiyorsunuz. İnsan kendi "insanlığından" azad olamaz ki! "Her şeyden ve bu arada insanlığımdan da özgür olmak istiyorum." diyen ve insanlığının ona ayakbağı olduğuna inanan kişi anlamsız sözler söylüyor demektir. Çünkü özgür olmakla sıfatlanabilmesi ve özgürlüğü tadabilmesi için ne de olsa bir mevcudun varlığına ihtiyaç vardır ve bu iş için kişinin kişi olarak var olması gereklidir. Eğer kişi kendini herşeyden ve bu arada var olmaktan da azad ederse, gayrı geriye özgürlüğü tadacak ve ondan istifade edecek biri kalmaz; Bu nedenle de, "mutlak düşünce özgürlüğünün de bir efsane olduğu", hiç kimsenin hiçbir zaman mutlak anlamda fikren özgür olmayacağı ve bu av'ı hiç kimsenin avlayamayacağı ortaya çıkmaktadır.
Sayfa 35 - undefinedKitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.