Kitap bir romandan ziyade anı şeklinde ilerliyor. Dostoyevski'yi nasıl anlatacağımı pek bilemiyorum açıkcası bende çok ayrı bir yeri var kendisinin. Bu kitabında cezaevindeki yaşamı, insanlığın özgürlüğe olan özlemini, her zaman bir ümit beslediğini göstermiş bize. Cezaevlerinde bile bir ayrımın olduğuna değinmiş. Orada bile üst ve alt tabaka var. Tabi her zaman olduğu gibi insan tahlillerine yer vermeyi unutmamış Dostoyevski. Gerçekten o havayı yaşatıyor size kitap sanki her an oradaymışsınız gibi. Aynı zamanda dönemin Rusya'sına da ışık tuttuğunu söyleyebilirim. Oldukça başarılı hayatın her yönünü görmekte fayda var diye düşünüyorum ve bunu Dostoyevski ile yaparken oldukça zevk alıyorum...