Yazarın ilk olarak "Kuşlar Yasına Gider" kitabını okumuş ve betimlemelerine ve konu hakimliğine hayran kalmıştım. Bu eserinde ise kısa kısa beş öykü yer alıyor. Betimlemeler oldukça etkileyici. Öyküler ise düşündürücü...
Kitabın baskısı, özellikle iç sayfalarda ki renk uyumu oldukça güzel olmuş. Yayınevi yazara eserinin hakkını vermiş...
İlk öykü olan "Yatak" yapılan bir iyiliğe minneti anlatırken, hayal dünyasında yaratılan ormanda ki kuşların kulağınızda ötmesini duyuracak kadar canlı ve düşündürücü olmuş. "Ah çocukluğumuz" diyeceğimiz bir öykü ve okurken istemeseniz de çocukluğunuzun saf hayallerine yolculuk yapacaksınız... En çok bu öyküyü beğendim...
İkinci öykünün ismi ise "Nihat"...
Bu öykü de ise, bastırılan duyguların ileri ki dönemlerde nelere yol açabileceğini, psikolojik açıdan insanın her an her şey ile karşı karşıya kalabileceğinin bir kesiti ve oldukça güzel betimlemelere sahip...
Üçüncü öykünün adı "Fotoğraf"...
Bu öyküde yaşlanan bir öğretmenin, yaptığı mezar taşları anlatılıyor gibi görünse de, derinlerde yaşlanıp işe yaramaz olduğunu hisseden insanın artık ölümü beklemekten başka bir şeyi olmadığını, yaşarken hatırlanmak istediğini anlatılıyor...
Dördüncü öykü "Veysel'in Kanatları"..
Bu öykü bir kumar masasında geçenleri anlatırken, insanın kendine ne kadar düşman olduğunu, zaaflarının ne derece güçlü ve bu zaaflarından dolayı neleri kaybedebileceğine güzel bir örnek teşkil etmiş...
Son öykü "Şeytanın Uçurtması" ise küçük bir çocuğun annesiz büyürken, üvey annesi ve kardeşi hakkında ki düşüncelerini, onların kendi gözünde nasıl bir yere sahip olduklarını, kendisinin sevgiye ne kadar muhtaç olduğu anlatıyor...
Her okurun farklı tatlar alacağı bu eserin, okunmasını tavsiye ederim...
