Çocuklarım olmadan önce harika bir anneydim. Herkesin çocuklarıyla neden problem yaşadığı konusunda uzmandım. Sonra üç çocuğum oldu.
Çocuklarla yaşamak insanın enerjisini tüketebiliyor. Her sabah kendi kendime "Bugün farklı olcak" diyordum; ancak o sabah da öncekinin farklı bir versiyonu oluyordu:
"Ona benden daha fazla verdin!.."
"Bu pembe fincan. Ben mavi istiyorum.."
"Bu yulaf ezmesi kusmuğa benziyor.."
"O bana yumruk attı.."
"Ben ona dokunmadım bile!.."
"Odama gitmeyeceğim. Sen bana emir veremezsin.."
Sayfa 19Kitabı okudu
··
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.