Bir millet tehlikede kaldığı vakit onu fertler kurtarmaz. Bizzat millet kendi kendinin kurtarıcısı olur. O dakikada fertlerin fevka’l-nasût (insanlık üstü) bir ruh ile musahhir olduğunu (bir ruha teslim olduğunu), ferdî iradeler sukût ederek (susarak) umumî (genel) bir iradenin bütün vicdanlarda nefs-i mütekellim-i vahde (olgunluğa ulaşmış tek bir nefis) kesildiğini görürüz
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.