Yok olma korkumuz mutluluğa olan aşkımızın etkisi değil de gerçek bir tutku olsaydı, ruhun ölümlüğünün kanıtı olurdu. Çünkü doğa beyhude bir şey yapmaz, bize imkansız bir olaya karşı korku vermez. Kaçınılmaz bir olaya karşı korku verebilir; çabalarımız mevcut durumda olduğu gibi onu biraz uzaklaştırabilir. Ölüm önünde sonunda kaçınılmazdır; ancak insan türü korunamasa, doğa bize ölüm nefreti ile ilham vermezdi.