1828'de halidiler, tarikatın tarihindeki en kapsamlı sürgünle Sivas'a sürdüler padişahın zamanına göre oldukça ileri ve cesur sayılan adımlarını önünde Halidiler gibi şeriata sıkı sıkıya bağlı bir tarikatın muhalefetine engel olmak muhtemel halidir bektaşi mücadelesini yatıştırmak ya da o dönemde halidiler arasında vuku bulan iç çekişmeleri durdurmak gibi gerekçeler gösterilebilir. Devletin Bektaşilik ile birlikte bütün tarikat ehline karşı daha dikkatli mesafeli ve endişeli bakış açısı Abdülmecid ve tanzimatla birlikte son buldu