Dalgın bir anımda usulca yanıma yanaşıp koluma giren bir hayal belki o an suratımda ince bir tebessüm oluşturuyordu ama gerçeğin acımasızlığı bu tebessümü bana çok görüp omuzlarımdan hızlıca sarstığında kendime geliyor, böylece hüznün, kaybetmenin ve çaresizliğin ne demek olduğunu tekrar ve tekrar anlıyordum.
Sayfa 143 - İletişimKitabı okudu
··
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.