Ben Hacer olmak istemiyordum! Hacer'in yaraları vardı; kanayan, taze. Kabullenemediği gerçeklikleri vardı, omuzlarında bir yük gibi taşıdığı. Hacer daha içten gülerdi belki; ama ağlardı da o. Hayallere kapılıp kanatırdı, hiç kimsenin silmediği dizlerini. Ruhu mikrop kapacak kadar steril değildi belki; ama koyardı be hayat ona!
Sayfa 280 - HACERKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.