Kitaba başlarken biraz tereddüt ettim. Çünkü yazar bu kitabı bitiremeden ölmüştü, sonu gelmemiş bir kitap bende nasıl bir duygu yaratır, acaba sonunu nasıl bitirecekti sorularıyla boğuşur muyum diye. Ama gerçek şu ki yazarın okuduğum ikinci kitabı ve ilkinde de olduğu gibi bunun yeri bende ayrı olacak dedim. Bu his sanırım diğer romanına da sirayet edecek diye bir öngörüm oluştu ister istemez. Tabii bu kitapta Aylak Adam'ın aforizmaları yok ama doğa var, cinsellik ve sevgi, intikam, kin, günahlar ve korkular kısacası gerçek hayat var. Köy yaşantısı tüm gerçekçi yönleriyle anlatılmış "Tanrım" ifadesi hariç. Bu bana her sayfada sırıttı açıkçası. Vay efendim neden Allah değil de Tanrı diyorlar şeklinde değil tabii Köyde doğmuş büyümüş insanların, -yani abla'ya aba/ baba'ya buba diyen insanlardan söz ediyoruz - Rabbim, Mevlâm gibi daha yaygın bir hitap yerine "Tanrım"ı kullanmış olmaları beni sürekli kopardı kitabın başlarında hikâyeden. Bu sırıtma dışında oldukça akıcı ve güzel bir eser. Tavsiye ederim, keyifli okumalar.

CanistanYusuf Atılgan · Can Yayınları · 20174,339 okunma

·

15 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.