Hakkında çok uzun zaman önce (10 yıldan fazla) bir yere şunları yazmışım. Belki şimdi tekrar okumam gerekiyordur:
- Kitap 4 günlük gayretli bir okuma seansı sonucu bitti. Kapattım yanımdaki masaya koydum. Sigara yaktım; düşünmeye başladım. Ben tutunamayan değildim. Üzüldüm. Sonra neden üzüldüğümü düşündüm. Ben ne Selim Işık ne de Turgut Özben idim. Yani bir kitap okumuştum ve 'abi adam beni anlatmış' diyeceğim tek bir satır yoktu kitapta... Ee, peki ben insanların ilgisini kendi üzerime nasıl toplayacaktım. Aman dedim boşver kim nereden bilecek. aradan günler geçti bir ortamda kitabın konusu açıldı. 'Abi' dedim 'kendimden çok şey buldum kitapta. Ben yazsam böyle bir şey yazarmışım herhalde...' Yıllar sonra bambaşka bir ortamda konu yine tutunamayanlara geldi. 'adam güzel kitap yazmış' dedim. 'baksanıza tutunamayanlık ne kadar popüler...'
