Yasa, kağıda kalemle yazılır ama öyle olduğu halde, insanın elinden çıktığından, zamana ve mekana göre düşünülür ve tasarlanır. Bir zaman, insanların, binlercesi etrafta seyrederken aslanlar tarafından parçalanması adalet koyan iktidar sahibinin haşmetine delilken, bir zaman vahşetin en bariz hali olarak kınanır. O halde insanın yazamadığı ve yazamayacağı bir yasaya ihtiyaç vardır. O yasa ise ne garip ki yine insandadır. Peki insandadır da bu yasa insanın neresindedir, tümünde yani varlığında mıdır? İçinde midir, dışında mıdır? Parça mıdır, detay mıdır: bütün halinde bir anlam mıdır? Ve elbette bu yasa insana nasıl yazılmıştır?
Söz uçar yazı kalır. Kalp burkulur acı kalır. Yasa yaratıcısı tarafından kalbe konulur. Adına ahlak denir...
Sayfa 15 - Güray Süngü - "Ahlak".Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Seküler nizam (beşeri mantık/adalet) yerine ilahi nizamı koyabilmenin, koyupta anlamlandırabilmenin bakış açısı.. Yasa (nizam/adalet), mekanı ve zamanı aşabilmeli.. Mekan ve zaman ötesinden gelmeli.. İnsanda hem mekan ve zamana teslim olmakla somut ve sufli özellik hem de mekan ve zamanı aşabilmekle soyut ve ulvi özellik gösteren tek "unsur" onun kalbidir. İnsan kalbiyle büyüktür ve en çok kalbiyle insandır. Onun yasasına -alıntı sahibinin yazdığı gibi- ahlak denir ve yaratıcısı tarafından konulur.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.