Divan; Yalom'un okuduğum ikinci kitabı ama diğer kitaba nazaran cümlelerini birkaç defa okuyup varoluşsal olarak kendime çok şey bulduğum bir kılavuz. Kitaptaki karakterler alelâde seçilmiş değil sanki her biri modern çağda bulunan bir tiplemeyi canlandırıyor. Özellikle kitabın son kısımlarında yer alan Carol ve Marshal'ın diyaloglarını kitabı bitirdikten sonra bende içimdeki benle canladırdım diyebilirim. Özellikle Marshal'ın para konusundaki endişe ve tutumları modern çağın problemi ve kitaptaki şu sorgulama cümlelerini paraya haddinden fazla değer veren herkese söylemek ve sormak isterdim: "Ben olsam kendi benliğinin en gizli derinliklerine bakmasını isterdim ve benliğinin merkezinde, özünde, varoluş nedeninin para biriktirmek olduğuna gerçekten inanıp inanmadığını incelemesini. Bazen böyle hastalara, geleceğe kendi izdüşümlerini çıkarmalarını söylerim; ta ölüm anına, cenaze törenlerinin yapıldığı ana kadar bir izdüşüm,hatta kendilerini mezarda hayal edip mezartaşları için bir yazı hazırlamalarını isterim. Müvekkilin, mezartaşına parayla ilgili takıntısının kazılı olduğunu görse ne hissederdi acaba? Hayatının bu şekilde özetlenmiş olmasını ister miydi?" Ve ben kitabı bitirdikten sonra sakince yanıma koyup kitapta Ernest'in tavsiye ettiğini yaptım. Bir yolunu bulup kendimden bir iki adım geri gittim ve kendimi belli bir mesafeden görmeye çalıştım. Son zamanlarda gerçek benden bir nebze uzaklaşmış olduğumu fark ettim. Umarım hepimiz hem Ernest'in hem Jung'un hem de diğer birçok kişinin söylediği gibi dışarı gitmenin anlamsız olduğunu gerçek benin her daim içimizde bulunduğunu anlayabilenlerden oluruz. Hepinize iyi okumalar dilerim Psikoloji bölümü öğrencilerine özellikle tavsiyemdir.

DivanIrvin D. Yalom · Ayrıntı Yayınları · 20215,2bin okunma

··

45 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.