Galiba sekiz dokuz yaşlarındaydım. Bir Orta Anadolu kasabasında büyüyordum. Babam gazozcuydu. Bir gün tüm kasaba çarşı meydanındaki kahvenin önünde toplandı. Her gün kapısının önüne gazoz bıraktığım kahvenin sahibi, yaşlı hoş sohbet amca yanında çırak olarak çalışan, benim yaşlarımda esmer yetim bir çocuğa, İhsan’a iki yıldır tecavüz ediyormuş.
·
25 görüntüleme
Maalesef öyle...
Tacizi,tecavüzü meşru göstermeye çalışan ruh hastası bir toplumla beraber yaşıyoruz! Her boku bildiğini sanıp bi bok bilmeyen insanlar yüzünden harcanıp gidiyor ömrümüz ...
İcten içe kanayan ama kimsenin umursamadığı en derin yaramız:(
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.