“Yalnızım. İnsanlarla değil de ayılarla çevrili bu ıssız köye eylemsiz ve düşüncesizce saplanıp kalmak zorundayım. İşlerim her yıl daha da bozuluyor. Etrafımdakiler beni aldatıyorlar. Şimdi her şeyi çok daha net görüyorum… Her daim köylülerimin kaderini düzeltmeyi hayal ettim: bu, en sevdiğim hayalimdi! Ancak bu arada onlar diyorlar ki… Harabeler… ve benim gözümde de harap durumdalar! Onlara yardım etmeyi de istiyorum, ama yapamıyorum, çünkü bunun nasıl yapılacağını bilmiyorum… İşte bizim çok acıklı yanımız, Gregoire!.. İşte orası! İrademiz her zaman eylemle çelişiyor. Hepimiz boş ve pek önemsiz hayalcileriz. Hiçbir şeye yeteneğimiz yok.”
Sayfa 61Kitabı okudu
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.