Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

İvan İvanoviç Panayev

İvan İvanoviç PanayevAkrabalar yazarı
Yazar
7.1/10
22 Kişi
77
Okunma
5
Beğeni
983
Görüntülenme

Hakkında

15 Mart 1812 tarihinde Petersburg’ta soylu bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelir. 1830 yılında Petersburg Üniversitesi’ne bağlı Soylular yatılı okulundan mezun olduktan sonra birkaç yıl boyunca Devlet Hazinesi Dairesi’nde çalışır. Daha sonra Milli Eğitim Bakanlığı’na geçer. Edebiyata olan ilgisi gençlik yıllarından itibaren kendini gösterir. 1834 yılından itibaren birçok dergide şiir ve öyküleri yayımlanır. İlk düzyazı biçiminde olan Sosyete Kadınının Yatak Odası (Spalnya svetskoy jenşçinı, 1834), O Mutlu Olacak (Ona budet sçastliva, 1836), Bugün ve Yarın (Segodnya i zavtra, 1837) adlı yapıtlarında romantik bir tutumla sosyete toplumunu anlatır. Ancak 1830’lu yılların sonunda, Vissarion Grigoryeviç Belinski’nin (1811-1848) ve Anavatan Notları (Oteçestvennıye zapiski) dergisindeki diğer çalışma arkadaşlarının etkisiyle sanatsal yaratıcılığı değişime uğrar ve gerçekçiliğe yönelir. Zamanla söz konusu derginin öne çıkan yazarlarından biri haline gelir. Devlet Memurunun Kızı (Doç çinovnogo çeloveka, 1839) ve Deliriyum Tremens (Belaya goryaçka, 1844) gibi çalışmalarında, bu kez romantizme yönelik eleştirel yaklaşımını ortaya koyar. Mükemmel İnsan (Prekrasnıy çelovek, 1840); Peterburg’un Yermeli Fıkra Yazarı (Peterburgskiy felyetonist, 1841), Yaban Eşeği (Onagr, 1841), Hanımefendi (Barınya, 1841); Akteon (Akteon, 1842); Edebiyat Biti (Literaturnaya tlya, 1843); Muhallebi Çocuğu (Mamenkin sınok, 1845); Akrabalar (Rodstvenniki, 1847) gibi yapıtlarında yaşadığı dönemin gerçeklerini farklı bir bakış açısıyla, gerçekçi bir yaklaşımla betimlemeye çalışır. 1846 yılında, Nikolay Alekseyeviç Nekrasov’la (1821-1878) birlikte, Pyotr Aleksandroviç Pletnyov’dan (1792-1865) yaşamının sonuna kadar yayımcı ve redaktör olarak etkin bir biçimde çalışacağı, Çağdaş (Sovremennik) dergisini devralır. Züppeler Üzerine Tecrübe (Opıt o hlişçah, 1857), Rus Milyonerin Torunu (Vnuk russkaya millionera, 1858) gibi düzyazı yapıtlarını, yermeli fıkralarını ve yorumlarını yayımlar. Yaşamının son yıllarına damgasını vuracak olan Edebi Anılar (Literaturnıye vospominaniya, 1861) adlı çalışmasına başlar; ancak tamamlayamadan 18 Şubat 1862 tarihinde Petersburg’ta ölür.
Unvan:
Yazar
Doğum:
Petersburg, Rusya, 15 Mart 1812
Ölüm:
Petersburg, Rusya, 18 Şubat 1862

Okurlar

5 okur beğendi.
77 okur okudu.
1 okur okuyor.
40 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
"Asla sevmemiş bir insan, yüz yıl yaşasa bile yaşadığını söyleme hakkına sahip değildir!"
Sayfa 104
Çile haftası: Türkçede Kutsal Hafta olarak da nitelendirilir. Hz. İsa'nın dirilişinin kutlandığı Büyük Hristiyan Yortusu Paskalya'dan önceki haftaya, İsa'nın insanoğulları için çektiği çilelerden dolayı böyle bir isim verilir. Çile haftasında kiliselerde Hz. İsa anılır ve çektiği acılar paylaşılır. Bu hafta genelinde Hristiyanlar oruç tutarlar.
Reklam
O, bu yüzden çabucak yaşlandı, her şeyi bildiği için.
Sayfa 42 - AyrıntıKitabı okudu
Gereksiz İnsan :19.yy Rus yaşayış tiplemesi
"Gereksiz insan" tipinin genel özellikleri verilecek olursa:" Gereksiz insan", soyluların genç temsilcisidir. Rus kültüründen uzak bir şekilde, farklı Avrupa ekolleri ile eğitim alır.Edebiyat, felsefe ve Avrupa dilleri ile ilgilenir. Birey, toplum, aşk, eylem, inanç gibi temel yaşam konuları üzerine düşünür. Ancak çok büyük çelişkilere düşer. Bu çelişkileri yaşamında eylem haline getirip çözememe sorunu yaşar.Düşüncelerini uygulamaya geçirme aşamasında edindiği bilgiler, güzel konuşma yeteneği ve iradesi yetersiz kalır. "Gereksiz insan", aşka karşı bile yeteneksizdir. Ne aşık olduğu insanı mutlu edebilir ne de kendi mutlu olabilir. Herhangi bir alandaki işe yöneliminin daimi sonucu başarısızlıktır. Kendi hayatı için bir amaç belirlememiştir. Kendini tabi olduğu soylular sınıfına bile ait hissetmez. "Grigori Alekseiç" "gereksiz bir insan" tiplemesidir.
"Ben yalnızlık içinde bencilce bir yaşam sürmek için yaratılmadım. Benim yanımda sevgi dolu, bana yakın davranan; duygularımı, düşüncelerimi, acımı ve sevincimi paylaşabileceğim bir ruh eşim de olmalı!"
Sayfa 87
Henüz kayıt yok

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
141 syf.
·
Puan vermedi
Kitabın beni şaşırtmasını ummuştum ama malesef çokta şaşıramadım. İsmine müsemma sanki bir akrabalık ilişkisi ya da benzeri bir konu beklerken, klasik 1800 lerin sonu 1900 lerin başı Avrupa sının tek derdi olan kızlarına zengin koca bulma telaşesini içinde barındıran bir ailevi durum ile bu duruma baş kaldıran Nataşa nın karşı çıkması konumuz. Zengin oğlan fakir kız klişesi mi okuyacağım yoksa derken kendi döneminde de pek bir halta yaramayan erkek müsveddelerine verilen adla gereksiz insan olan Gregory aleksiyevç arasında çok ta bi duygu yükü olmayan tek taraflı aşkla hayal kırıklığı içinde kalan kızımızın ebeveynlerine boyun eğmesiyle bitiyor. Kitap bitince de onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine demeden edemiyoruz.
Akrabalar
Akrabalarİvan İvanoviç Panayev · Ayrıntı Yayınları · 201777 okunma
141 syf.
9/10 puan verdi
Panayev'in Soyluları
Panayev'in Romatizmden sıyrıldığı bir dönemde yazdığı bu kitap benzer Rus edebiyatının ürünleri gibi başlamasına karşın yine romatizimin kanalına giriyor. 19. Yüzyıl Rus edebiyatının önemli fenomenlerinden birisi Gereksiz Adam ise kendisini Grigori Alekseiç isimli karakterle gösteriyor. Rus aristokrasisinin soylu karakterleri yazar tarafından ziyadesiyle iyi betimleniyor. Yazarın içerisinden geldiği sınıfı bu kadar güzel tasvir etmesine karşın taşranın işcileri ya da Rus dip sosyal tabakalarını temsil eden insanlar arka planda kalıyor. Bu da hayat karşısında bocalayan esas karakterin çevresindeki hayatın soluk kalmasina vesile oluyor. Soylular her toplum yapısında benzer karakterlere sahipken taşralılar halk kültürünün sahibi olarak daha renkli bir tablo sunar. Eserde gözler Dostoyevski'nin Rusyası'nı aramıyor değil.
Akrabalar
Akrabalarİvan İvanoviç Panayev · Ayrıntı Yayınları · 201777 okunma
141 syf.
·
Puan vermedi
İvan İvanoviç Panayev (1812-1862),Rus edebiyatında her ne kadar yazar olarak bilinse de onun asıl ünü dergicilikten geliyor.1839 yılından itibaren öykülerini,denemelerini ve uzun öykülerini aynı zamanda yöneticiliğini yaptığı Anavatan Notları dergisinde yayımlar. Panayev'in Akrabalar isimli uzun öyküsü 1847 yılında yayımlanır.Hikaye çoğunluğu akrabaların oluşturduğu Blagoveşçen köyü ve civarında geçiyor.Köy hayatının içinde maddi çıkara dayanan insan ilişkilerinin,dedikoduların,aklı bir karış havada,parasını eğlencelerde ve kumarda harcayan hiçbir işe yaramayan(ki bunu bize 'gereksiz insan'tanımı altında anlatıyor)düşüncelerini eyleme dönüştürmekten aciz gençlerin bir eleştirisini yapmış. Panayev,dönemin toplumsal yaşam tarzını,köylüleri,töreleri ve tipleri betimleme konusunda ustalığını göstermiş Akrabalar kitabında.Rus hiciv geleneğinde de oldukça başarılı. Her ne kadar bir klasik sayılmasa da Panayev'i tanımak açısından iyi bir kitap. “Biz hepimiz benciliz, reflektörüz… Hiçbir işe yeteneğimiz yok, hiçbir yere uygun değiliz! Neslimizin hepsi ret mührüyle damgalı… Sönük bir nesil! Şüphenin ve inkârın yükü altında zayıf düştük! Her taraftan insan yıkıntılarıyla çevriliyiz ve bu insan yıkıntıları arasında eylemsizlik ve şaşkınlık içinde kalakaldık. Ve ileriye gitmek için yollarımızı temizleyecek güçler bizde yok; ancak yalnızca geleceğe, duyulmayacak olan yabancı bir sesle seslenerek feryat ediyor ve inliyoruz. […] Bizim çağımız, koca bir küçük insanlar çağıdır. […] Acılarımız verimsiz, çünkü hepsi sahte.”
Akrabalar
Akrabalarİvan İvanoviç Panayev · Ayrıntı Yayınları · 201777 okunma