Aydın ise herkes uyusun da gönül rahatlığıyla kalkıp kitabını açıp okusun diye yatakta sağa sola dönüyordu. Kimi zaman kitapları yediğini düşündüğüm bile olmuştu; fakat sonunda kitaplar onu yemişti.
Gözkapaklarının açılıp kapanırken çıkardığı ses, düşüncelerinin sesiyle birleşince ta salonun sonundaki diğer odadan işitiliyordu. Kediler bahçenin yüksek duvarı üzerinde miyavlıyorlardı.
Baba, “Ne okuyorsun Aydın?” diye sordu.
Kesinlikle ders okuyor olmalıydı ki, “Ders okuyorum baba” diye cevap verdi.
“Oku bakalım oku, ne olacaksan!”
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.