İnsanoğlu her kalıba girebilir. Şimdi ateşli bir gence, tutup yaşlılığının resmini gösterecek olsak korkuyla sıçrar yerinden. Tatlı gençlik yıllarından sert, katı olgunluk çağına geçerken insancıl duggularınızı da birlikte götürün, yolda bırakmayın. Sonra o duyguları bir daha bulamazsınız! Önünüzdeki yaşlılık daha korkunçtur. Bir daha geri çevirmez insanı! Mezar bile ondan iyi yüreklidir. Mezarın üstünde: "Burada bir insan gömülüdür." diye yazar hiç olmazsa. Oysa insanlıkla ilişkisi kalmamış olan yaşlılığın soğuk, duygusuz çizgilerinde böyle bir yazı bile okunmaz.