Ocağa, karısına seslendi:
"Abe getir sıkıntı ilacıni!"
"İstemez," dedi İlyas Usta.
"Abe istemez olur mu? İç iki bardak, kalmaz ne sıkıntı, ne keder!"
İlyas Usta mırıldandı:
"Sonra yine geri dönüp gelecek olduktan sonra..." "Sonra yine iki bardak!"
"Daha sonra?"
"Daha sonra yine, yine ve yine be İlyasoviç! Bak bana, bakarım yıllardır dünyaya sarhoş gözlerle! Vız gelir bana dünyanın hâli!"
"Hayvanlara da vız geliyor ama Hamdi..."
Kahveci Hamdi biraz da öfkeli:
"Ben hayvanım, İlyasoviç, hayvaaan!" diye bağırdı.
İlyas Usta bileğini Kahveci Hamdi'nin elinden nefretle çekti. Ama beriki bırakmadı.
"Dur, gitme İlyas, severim seni bilirsin..."
"Bırak, gideceğim..."
"Ne için be yahu?"
"Ahır kokusu başımı ağrıttı. Hem, insanlıklarını inkâr edenleri sevmem!"
Sayfa 233 - Everest Yayınları, 2014Kitabı okudu
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.