İnsanoğlu sürekli bir yarış ve koşuşturma peşinde bunu anlıyorum sebepleriyle lakin İnsanoğlu neden acıları yarıştırma ihtiyacı duyar? Benim yaram senin yarandan daha derin bak.Benim ırkım senin ırkından daha çok acı çekmiş.Biz sizden daha çok ölmüşüz.Benim sevgilim senin sevgilinden daha şerefsiz....:):) Acılar derin olur,geçmişte insanoğlu büyük acılarla yüzleşmiş,biz beraber çok öldük,sevgililerimiz şerefsiz çıktı...denmiyor.Sürekli bi aitlik eki ve sürekli bi yarış acılarda bile? Aidiyet,kimlik,statü,ırk...bunlar hepsi sonradan elde edilen kavramlar.Siz bunları elde ederken doğuştan gelen insanlığınızı bırakıyorsunuz kapı eşiklerine.Oysa tek ihtiyacınız,ihtiyacımız insanlık başka birşey değil.
··
3 görüntüleme
Subjektif bir durum zaten, kasttettiğim herkesin sadece kendi hissettiğini tam olarak kavrayabileceğidir. Buradaki büyük ifadesi 'büyüklük' olarak da düşünülebilir,yani belli bir hacmi vardır her kişiye göre.
Kimsenini acısı kimseninkinden küçük ya da büyük değil, herkesin acısı kendine büyüktür..
Acıların küçüğü veya büyüğü olmaz diye düşünüyorum.Acı ya vardır ya da yoktur varoluşsal noktada.Eğer öznel noktada değerlendirmeye kalkarsak hiçbir şeyin tam olarak değerlendirme olanağımız olmaz.Benim sevginin olmadığını söylemem sevginin olmadığını ispatlamaz.O zaman herkesin acısı kendisine büyük değildir.Sadece kavrama yüklenen anlam farkı mevcuttur ki o da kişinin deneyimine dayanır.Bir noktada önyargılarına.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.