Aşk dediği ancak saplantı haline gelmiş adeta kör olmuş bir bayanın sevdiği insanla sonunu düşünmeden bir araya gelmesi ve bu aşkın meyvesinin elem kaybını anlattığı bir mektup.
Böyle nice insanlar var ki bu saplantıyı "Ya benimsin Ya toprağın" diyecek kadar vahşileştirmiş.
19. hatta 20. yüzyılın sonuna dek en medeni olarak düşündüğünüz topluluklar bireyselleşmenin önemini kavrayana kadar ne acılar yaşamışlar.
Aşık olmak acı çekmek değil, olmamalı. Kendini sevip saymadan , bunu öğrenmeden yaşadığını aşk saymamalı.
Aşk bu kitabın da gizliden eleştirdiğini düşündüğüm gibi tek taraflı olmamalı.
