"Hafıza-i beşer nisyan ile malüldür." diye ünlü bir atasözümüz vardır hani hepimiz pek bir severiz. İnsan hafızasının eksikliğinin unutkanlık olduğunu anlatır bize.
Zarifoğlu'nun 1977 - 1984 yılları arasındaki dönemi anlattığı yazılarını okurken bu sözü hatırladım sık sık. Ve dahi bu unutuşumuzun bireysel anlamda bizleri ve ümmeti nasıl öğüttüğünü ...
Geçmişi bilmek bugünü daha iyi anlamlandırmada en önemli kıstaslardan biri zannımca...
Bazı şeylerin hiç değişmediğini görmek ne acı !!!
