Bir gün ona "Marian, kalbin nerede senin?" demişti (öylesine konuşurmuş gibi elbette).
"Nerede mi... nasıl yani?" demişti Bayan Everett.
"Sabahtan akşama kadar seni düşünüyorum. Seni birleştirip parçalıyorum, insanların harflerden sözcükler oluşturduğu oyundaki gibi. Ama bir harf eksik kalıyor hep. Elimi kalbine koyamıyorum."
Sayfa 42 - Can YayınlarıKitabı okudu
··
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.