"İsviçre'nin ünlü yazarlarından G. Keller'le bir ressam dostu, her akşam 17.30-18.30 arasında bir kafede buluşurlarmış. Yan yana bir şeyler içen iki dost, tek kelime konuşmadan bir saat oturduktan sonra el sıkışıp geçirdikleri bu huzurlu zaman için birbirlerine teşekkür ederler, ertesi gün tekrar buluşmak üzere ayrılırlarmış. Dostluğa bak! Seninle arkadaşlığımızı yadırgayanların dikkatini çekmek isterim. Neymiş efendim, konuşmadan dostluk olmazmış. Neden olmasın? Hem konuşmadığımızı kim söylemiş!"
Sayfa 113 - Şule Yayınları, 18.baskı, 2018.Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.