Zorunlu askerlik hizmeti, emek, zaman ve kaynak israfıdır. Erlik,
derhal bir meslek statüsü kazanmalı ve profesyonel ordunun bir
parçası haline gelmelidir. Her üç ayda bir toplanan yüz binlerce genci
askere dönüştürmek için harcanan çabanın onda biriyle ordunun
işlevselliği on kat arttırılabilir. Sosyo-ekonomik açıdan geri
bırakılmış toplumun zorunlu askerlik hizmeti yoluyla olumlu anlamda
biçimlendiği düşüncesi asla geçerli değildir. Bunun kanıtı, nesillerdir
askerlik hizmetini tamamlamış erkeklerin yönlendirdiği günümüz
toplumunun mevcut düzeyidir. Askerliğin insanı adam ettiğine ilişkin
inanç, bütünüyle temelsizdir. On dokuz yaşına kadar cahil bırakılmış genç erkekleri dayatma yoluyla, on beş ay içerisinde bilinçlendirmek
mümkün değildir.