"Hintliler kınanın ruhsal değerlere denk düştüğünü söylüyor ve kınanın kendi içlerine dokunmak isteyenler için bir araç olabileceğini düşünüyorlar. Hintli gelinlerin elleri ve ayakları düğünden bir gün önce özgün tasarımlarla boyanıyor ve geline kınası silininceye kadar iş yaptırılmıyor. Orta Asyalı kadınlar kınayı kendilerini özel kılan bir süs olarak görüyor, kadın arkadaşlar birbirlerini törenle boyuyorlar. Arabistan'da kına girmeyen ev neredeyse yok. Irak'ta kına hem süs hem uğur. Fas'ta hamile kadınlar bileklerine kına yakıyor, bu boyanın, onları doğuma kadar koruduğunu düşünüyorlar."