- "Dünya' yı bize büyük gösteren bizim küçüklüğümüz, oğul. Hırsımız, sabırsızlığımız, bencilliğimiz. Önce bu yüzden küçülüyor, sonrada Dünya' yı çok büyük görüyoruz."
Osman başını kaldırıyor. Bu sözlere inanmadığı, yıldızların aydınlığında bile bellidir; Ede Balı' nın yumuşacık , hoşgören gülümseyişi de öyle:
-"Bak" diyor; "gökyüzüne bak. Yıldızlar. Say onları. Sayamazsın değil mi? Hey Osmancık, gökte şu gördüklerinin yüz katı, bin katı daha varmış. Çok büyük dediğin Dünya' da şu gördüklerinin en en küçüğünün yanında tırnak ucu kadar bile kalmazmış."
Sayfa 13Kitabı okudu
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.