Osmancık

Okulla beraber okuma hızımız düşse de bırakmadım ve sonunu getirdim bu eserin de şükür. Tarık Buğra'yla bu eser vesilesiyle tanıştım. Dili, aradığım edebiyattan biraz uzak olsa da tarihi usta bir edebiyatçı eliyle kendisine has bir üslupla anlattığı kesin. Osman Gazi döneminin bir panaromasını sunmuş adeta. Bazı yerler gerçek tarihe uzak olsa da bu durum zaten roman olduğu için bir nebze olsun kabul edilebilir. Halk ağzını, o dönem Türk-İslam insanının, Osmanlı insanının profilini iyi çizmiş, zihinlerde kolaylıkla yerini temin edebiliyor. Dili sade, akıcı ama edebiyat yani güzel, hayran bırakan anlatımından uzak. Daha ziyade bizden yani halk ağzıyla ama bir o kadar da akıcı anlatımı var. Edebiyatımızın yeri herkesçe malum, okunması gereken bir eserdir. İyi okumalar.

Şimdiye kadar dört defa okumama rağmen ilk defa okumuşcasina heyecan duyduğum tek kitap budur. Okudukça Osman Gazi Han'a Olan saygım ve sevgim bir kat daha artıyor. Tarihimize karşı bambaska bir aşk uyaniyor kalbimde. İçeriğinde gerçek dostlugu, gerçek aşkı ve gerçek vatan ve din sevgisini bulabileceğinizi temin ederim. Bir dönüm noktasıdir hiç kuskusuz Osman'ın hayatı...
Tarık Buğra'nın bu eserini içim rahat bir şekilde herkese tavsiye ediyorum. İyi okumalar arkadaşlar.

Şuan saat 00:52. Dün başladığım kitabın 83. sayfasındayım ve okuyorum. Çok uykum geldi ama uyumak istemiyorum. Osmanlı Devletinin kuruluşunu, Osman Gazi'yi, Osmancık'ı okumak istiyorum. Okuyacağım da, zamana, geceye ve uykuya inat. Çok sevdim ben bu kitabı. Bir an önce bu yazıyı bitirip okumama devam etmek istiyorum. Çok akıcı, çok edebi bir anlatım... Yaşar Kemal'in "Ağrı Dağı Efsanesi" kitabından aldığım tadı aldım...

Ve Bitti...

Gündüz yoğunluklarından dolayı geceleri okuduğum bir roman oldu. Ve saat 02:00.

Osmancık en sevdiğim üç kitap içine girdi. Herkesin mutlaka okuması gereken bir eser diye düşünüyorum...

Osmancığı Osman Beğ yapan, alınyazısıdır, gücünü ve cesaretini sabrı ile yoğurmasıdır, babası Ertuğrul Beğ Gazi'dir ve Şeyh Ede Balı'dır...

- "Dinle oğul" dedi Ertuğrul, doksanı bulan yaşına rağmen dinçliği zedelenmemiş sesiyle, ''Ede Balı'nın terazisi doğru tartar, dirhem şaşmaz. Bana karşı gel; ona gelme. Bana karşı gelirsen üzülür, incinirim; ona karşı gelirsen gözlerim bakmaz, baksa da görmez olur. Ede Balı soyumuzun ışığıdır. Var git şimdi. Şu dediklerimi de vasiyetim say, unutma."

Tarık Buğra son yüzyılın Dede Korkut'udur. Bu kitapta onun en güzel eseridir.. Osmanlının kuruluşunu bu kadar iyi tasvir edebilecek üstüne üstlük efsanevi öğeler katabilecek başka bir kitap bulamazsınız. Ayrıca töre ve tarih bilinci bakımından da kitap iyi bir örnek..
Osman Beye kutun inişi rüya Malhun Hatun, Edebalı, Bay Koca, Savcı Bey, Cankız Ana, ve diğer bütün kahramanlar sanki bir masal gibi ama gerçekten yaşanmış ve koca Osmanlı bu değerler ile kurulmuş.

Bana göre, Türk edebiyatının en başarılı tarihi romanı Osmancık’tır. Tarık Buğra’nın 1982 yılında neşrettiği romanı, Osmanlı Devletinin kurucusu Osman Bey’i anlatan bir roman. ‘Osmancık - Cihan devletini kuran irade, şuur ve karakter’ başlığıyla verilen eser klasik manada bir tarihi romanın çok ötesinde.

Her şeyden evvel Osmancık bir felsefe taşıyor. Nedir o? Osmanlıyı kuran kişinin karakteri ve hayat görüşü. Tarık Buğra sadece tarihi vak'aları anlatmakla kalmamış, bunu çok başarılı bir edebi üslupla yapmış.

Eser o kadar başarılı ki, artık kendisi adeta bir tarihi evraka dönüşmüş durumda. Öyle ki, bugün hepimizin duyduğu ‘Şeyh Ede Balı’nın Osman Bey’e Nasihatı’ metni aslında tarihi bir vesika değil, tamamen Tarık Buğra’nın kaleminden çıkan bir metindir.

Bunun dışında bir sinema filmi repliği niteliği taşıyan o kadar çok söz var ki romanda. Mesela yine Şeyh Ede Balı ile Osmancık’ın İtburnu’ndaki tekkede yaptıkları ‘dünyanın büyüklüğü’ konuşması…

Buğra, Malhun Hatun ile Osmancık’ın aşkını muhteşem bir şekilde resmetmiştir. İki gencin aşkını bir ülküye, bir dirilişe bağlamıştır. Zaten orman Osmancık’ın Osman Gazi’ye dönüşümünün hikayesidir biraz da.

Köse Mihal, Nilüfer Hatun, Gazi Rahman, Saniye, Ertuğrul Gazi, Dursun Fakı, Abdullah, Akça Koca, Sungur, Kalanoz, Dündar Beğ, Kıyan Selçuk, Savcı ve Gündüz Beyler, Orhan Bey, Konur Alp, Gökçe Bacı, Ak Temür ve diğerleri…

Her biri romana ustaca yerleştirilmiş karakterler. Oğuzların yöreyi yurt tutması, yerleşmesi, Bizans’a yaptıkları akınlar ama illa da adaletin tesisi gibi konular büyük bir maharetle işlenmiş.
Romanda altı çizilesi çok şey var. Ama birinin ben biraz daha kalınca çizeyim altını. Osman Bey bağımsızlığını ilan ederken Cuma hutbesinde ismi zikredilir. Hutbede Dursun Fakı ‘devlet yönetimi ve beylik’ üzerine bir konuşma yapar. Oradaki ifadeler çok mühimdir. Bir de Osman Gazi, vefat ettiğinde geride birkaç şahsi eşyası ve konukları için beslettiği sürüden başka bir şeyi yoktur. Altını, gümüşü, akçası hiç yoktur!

Velhasıl, büyük bir yazarın büyük bir şahsiyeti anlattığı büyük bir roman bu…

Bana göre iki tür kitap vardır bir kez okuyup tekrar elimize almayacağımız kitaplar ve okudukça insana yeni ufuklar açan bazı değerleri tekrar tekrar hatırlatan ve zaman zaman elimize alıp okumak istediği uyandıran her okunuşta gönlümüzü, ruhumuzu abad eden kitaplar...
Tarık Buğra Osmanlı'nın kuruluşunu Osmancık'ın şahsında anlatırken hem o dönemin ruhunu daha iyi idrak etmemizi sağlıyor hem de kendimizi, toplumumuzu, ülkemizi ve dünyayı adalet terazisiyle tartıp o ruhu yeniden anlayıp anlamlandırıp tazelemede yol gösterici oluyor.
Her yaştan okurun farklı yaş dönemlerinde tekrar tekrar okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyor okumayan herkese tavsiye ediyorum. Osmanlı'nın kuruluşunun yanında kendi yaşamınıza dair de pek çok çıkarımda bulunabileceğiniz etkileyici bir kitap.Unutmamamız gereken ; geçmişini bilmeyen geleceğini inşaa edemez. Geçmişi bilmek ise ecdadın tarihi kronolojsini bilmekten ziyade o ruhu idrak etmek ve geleceğimizi o doğrultuda inşa etmeye çalışmaktır.

Osmancık; tarihin en uzun ömürlü, en büyük devletini kuran irade, şuur ve karakterin Tarık Buğra'nın yorumuyla romanlaştırılmasıdır. Osmancık'ı Osman Beğ'e, Osman Beğ'i Osman Gazi'ye, Osman Gazi'yi Osman Gazi Han'a dönüştüren hayatın hikayesi. Osmancık'ın Zümrüdanka'sı Malhun Hatun'un bu ilerleyişteki yerinin hikayesi. Kayı boyunun nasıl büyük bir devlete dönüşeceğinin hikayesi. Keyifli okumalar

Osmancık ile bașlıyor...
Osman Beğ ile olgunlașıyor, Osman Beğ Gazi ile duymayan kalmıyor ve Osman Gazi Hân ile de Taht sahibi oluyor.. Șüphesiz bu yolda tek amacı Gazâ. Oğullarına, torunlarına, gelecek olan nesline bırakacağı nice șeyler vardır. Bu niceliklerin en bașında Gazâ... Bu niceliklerin devamında sevgi, merhamet, adâlet, iyimserlik, kalplilik, tutumluluk, cesurluk ve daha nicesi!
Osmanlı Padișahlarının ilki, Osmanlı Devlet'imizin kurucusu; gönülleri feth eden, büyük kılıç ustası, Kayı boyunun lideri, Ertuğrul Beğ Gazi oğlu Osman.. Iyi ki böyle bir adama sahibiz. Böyle Iman așkı tükenmeyen, yoldașlarını hiç kırmamıș, Malhun Hatunu'na tek kaba söz etmemiș; Türklük ile donanmıș bir adama sahibiz.
Kararlılığı ve sabrı ile birçok yeri almıș ve bizim șuan Batı bölgesindeki Bursa'nın alınmasına zemin hazırlamıș bu müthiș güçte ne güzel düșünceler, ne mübarek ișler varmıș... Șeyh Ede Balı'nın ona katkısı sonsuz.. Șeyh Ede Balı iyi ki var..
Ve tüm bunları okumamı ve idrâk etmemi sağlayan Tarık Buğra sen de iyi ki varsın. Hiç yabancı sözcüğe yer vermeyen ve sade dile meraklı bu insana sonsuz teșekkürler. Candan ve samimi bir yaklașım ile bana sadece adını duymakla kaldığım, Osman Gazi'nin nice ișlerini anlattı. Eserde kusur göremiyorum. Tarık Buğra, iyi bir donanım ile bu kitabı yazmıș, çok belli. Her tabakanın okuyabileceği, harika bir kitap. Hattâ öyle bir kitap ki, Osman Bey ders olarak anlatılırken önerilebilecek bir kitap. Tüm Türk ve Müslüman hatta Rum, Italyan, Arap tüm kabilelerin, tüm insanlığım okuyabileceği, ve Osmanlı Devleti'nin kuruluș așamasını tadabileceği EFSANE bir kitap!

Tarık Buğra'nın okuduğum ilk kitabı, Osmancık kitabında kullandığı sürükleyici yorumu takdire şayân. Soluksuz okuyağınız bir kitap tavsiye ederim. Teşekkürler.

Osmancık ile osman beğ arasında kalmış bir adam var. Çok ince çizgide Osman Bey .Ya var olacak yada yok olacak ama boyunduruk altına girmektense ölmeyi tercih eden bir yürek.

Kitap gerçekten harika Osmancık kendi kendiyle hatta kendi öfkesiyle savaşan, öfkeyi itibar gibi gören bir insanken Edebalı sayesinde kendinden sıyrılıp öfkesiyle olan savaşını yenmesi beğ olmasını Kayı boyunun yaşadığı zorluk ve savaşları gerçekten çok güzel anlatmış Okuduğunuz zaman düşünüp benliğinizden sıyrılmanıza yarayan Türk töresine olan bağlılığı adaletsizlikleri yenip fethedilen topraklara adalet götürmeyi sonrasında o topraklarda ki huzur ve barışı hissedeceğiniz bir kitap

600 seneyi aşkın İslam'ın bayraktarlığını yapmış ecdadımız Osmanlının çıkış noktasını, amacını kavrama yolunda başlangıç sayılabilecek fevkalade bir eser "Osmancık". Osman Bey'in şahsında bu kutsal davayı anlatan yazarın kullandığı dil ve üslup takdire şayan. Okuyucuyu sarıveren dili; okuyana sanki o döneme bir zaman yolculuğu yapmış, bir kenardan olan biteni izlediği hissini veriyor. Yapılan tadında betimlemeler adeta sizi alıp o mekanlarda gezdiriyor. Verilen şehitlere kalanlarla beraber üzülüyor, doğumlara beraber seviniyorsunuz. Fethedilen topraklarda farklı inanç mensubu insanlara ve yaşamlarına gösterilen hoşgörüyle gururlanıyorsunuz. Osman Bey'in şahsında "Bey" olmanın, "Baş" olmanın aslında hiç de kolay bir şey olmadığının idrakine vararak beraberinde getirdiği vebalin altında Osmancık'la birlikte siz de eziliyor, verdiğiniz bir hükmün yanlış olma ihtimalinin baskısını hissediyorsunuz. Bütün bu yüce idrakin temelinde Kuran-ı Azimüşşan'a iman etmiş olmanın yattığını düşünerek ecdadımız Osmanlıya bir kez daha hak ettiği saygıyı duyuyorsunuz. Her gencin okuması gereken güzide bir eser olduğunu düşünüyorum. Keyifli okumalar...