Kısır soya, mısır ya da pamuk tohumları bir hasat döneminden sonra “intihar etmek” üzere genetik yollarla tasarlanmışlardı. Var olan bir gen, tohum olgunlaşmadan önce bir toksin üretiyor, böylelikle her tohumdaki bitki embriyosu kendi kendini yok ediyordu. Kısır tohumlar, çiftçilerin bu tohumları bir sonraki hasat için kullanmalarını kendi kendine engelliyordu. Özellikle patent haklarına pek riayet edilmeyen gelişmekte olan ekonomilerde Monsanto ya da diğer GDO patent haklarının ve ücretlerinin zorla kabul ettirilmesi için çok uygun bir teknolojiydi.