" 'Hayat dünyadakinden ibaretse ne kadar az, ne kadar anlamsız' diyemedikleri için buradakini çoğaltmakla, acılar ve yalnızlıklarla zamanı taşınmaz hale getirmekle, onu uzatmakla meşguller. Mutluluğun, zamanın geçmesini hızlandırdığını biliyorla. Niçinse ebedi olanı, kendilerine küçük çocuklar bile söylediği halde bilmek istemiyorlar. İradelerinin bütün gücüyle bir acı kaynağı buluyor, aşık oluyor, kolay ve çabuk tatminler elde edebilecekleri halde acılarını arttıracak ayrılıklar icat ediyorlar.
Manaya olan talebin bundan açık delili olabilir mi? Onları itmeden çağırmalı. Onlara dokunabilmenin elimizde bir aleti olmalı. Hoşgörü mü, hayır. Sevgi sadece, Yaradan için.. "
Sayfa 98 - Nehir Yayınları
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.